Jaar 2010-2011 Cyclus A

Bezinning bij / surfen naar:

‘Ik heb geen tijd – Daar heb ik nu geen tijd voor.’  Dat, zusters en broeders, zijn twee heel populaire zinnetjes. Want mensen, wij, hebben geen tijd. Geen tijd voor onszelf, voor elkaar en voor God. En waarom hebben we geen tijd? Omdat wij, omdat mensen – het zo druk hebben. We hossen van het een naar het ander, moeten dit nog doen en dat nog doen, en de boodschappen wachten, en het werk en de kinderen en de kleinkinderen en die vergadering en de televisie, de tuin, de file … vul zelf maar in. Soms heb ik de indruk dat wij, dat mensen als ratten ronddraaien in een molentje zonder einde. 

Was tijdsgebrek misschien de reden waarom de genodigden in de parabel niet naar het bruiloftsfeest konden komen? Waarschijnlijk niet, want ze waren beslist al maanden van tevoren uitgenodigd. Ze hadden dus kunnen plannen. Maar misschien hadden ze het in al hun drukte vergeten te noteren in hun toch al overvolle agenda, en hadden ze dus effectief geen tijd. Hoe dan ook, ze komen niet, ze gaan naar hun akker of naar hun zaken, en sommigen vergrijpen zich zelfs aan de dienaren van de koning. Ik denk dat we daar met zijn allen vol onbegrip zitten naar te luisteren. Allee, dat doe je toch niet, mensen die je komen uitnodigen vermoorden. Wellicht hebben we evenmin begrip voor de koning, die op zijn beurt de moordenaars laat ombrengen en hun stad in brand laat steken. Merkwaardige reacties zijn dat, maar als we even om ons heen kijken, zien we dat er ook vandaag veel zinloos geweld is, en dat volgens sommigen een belediging alleen met geweld kan worden uitgewist. Die koning was zwaar beledigd, dus zijn eer moest gewroken worden.  

Tot daar het verhaal zoals het zich zou kunnen afspelen, maar belangrijker is wat het ons wil vertellen. En dat is dat God ieder van ons uitnodigt op zijn feestmaal. Dat feestmaal, dat is het Rijk van God, dus het rijk van liefde, vrede, gerechtigheid en vreugde. Als de genodigden niet willen ingaan op de uitnodiging, stuurt de koning zijn dienaren de straat op. Die brengen iedereen mee die ze ontmoeten, slechten zowel als goeden – zo staat het letterlijk in de tekst. Wellicht reageren we opnieuw met enig onbegrip, want waarom mogen ook de slechten naar het feest komen?  

Maar eigenlijk klinkt ons dat heel bekend in de oren. Je kent het wel: “Ik doe zo mijn best, ik probeer een goede christen te zijn, maar ik krijg er niets voor in de plaats. Integendeel, als er iemand ongeluk heeft met zijn gezondheid, met zijn gezin, zijn werk en noem maar op, dan ben ik het. En zij die er maar op los leven, zij die zich niets aantrekken van God en gebod, zij hebben alle geluk.’ Het is een klacht die we allen kennen, en misschien leeft hij ook in onszelf. We zijn gelovig, we doen ons best, en we krijgen er niets voor in de plaats.  

Zusters en broeders, zo werkt het niet. God laat de zon voor iedereen schijnen, en de regen die de aarde vruchtbaar maakt, houdt niet op aan de akker van de ongelovige. Immers, God nodigt iedereen uit op zijn gastmaal, en iedereen is vrij daar wel of niet op in te gaan. Wij hebben ervoor gekozen de uitnodiging te aanvaarden en we hebben zelfs de passende feestkledij aangetrokken. Welnu, ik denk dat in die keuze ook de zogenaamde beloning ligt. We kiezen namelijk voor een leven waarin liefde en vrede centraal staan, waarin aandacht voor de medemens vanzelfsprekend is, waarin geen plaats is voor haat en nijd, en waarin wanhoop geen kans krijgt. Ik denk dat dit leven ons gewoon gelukkig maakt, veel gelukkiger dan een leven waarin liefde, vrede en vreugde geen kans krijgen.  

Laten we dus maar blijven ingaan op de uitnodiging voor Gods feestmaal, en laten we er vandaag, op deze nationale ziekendag, eens aan denken dat we zelf bij tijd en stond zo’n feestmaal kunnen aanrichten voor de zieken onder ons. Een feestmaal dat niets meer hoeft te zijn dan een bezoekje, een opbeurend woord, een luisterend oor, een hartelijke blik, een bloemetje, een schouderklop. Aandacht dus.  

Zusters en broeders, waarop wachten we om naar Gods feestmaal te trekken en zelf een feestmaal te zijn voor elkaar en voor onze medemensen? Amen. 

Download deze preek in Microsoft Word formaat

Intekenen voor de wekelijkse overwegingen

captcha